نه از جفایِ تو کم شد، نه از وفا افزود (سنائی)

هزار سال بِه امّیدِ تو توانم بود

هر آنگهی که بیایم، هنوز باشد زود

مرا وصال نباید، همان امّید خوش است

نه هر که رفت، رسید وُ نه هر که کِشت، درود

مرا هوایِ تو غالب شده است بر یِک حال

نه از جفایِ تو کم شد، نه از وفا افزود

حکیم سنائی